Текст Ezhel – Neden

Beklentiler ye, beklentiler kus
Tökezle düş diye başında bekler her puşt
Sıcaklığa öyle muhtacım ki ol’ca’m zerdüşt
Öyle perdşut ki ruhum uçup gider her düş

Bakınca fiilen, insanlar iğrenç
Yer denen şu şaheserde hiç eser yok iyiden
Sırf bundan değilse açlıktan acır midem
Ve sade müzik olur ruhuma zırh ve miğfer

Sefalet çorbasına gözyaşım tuz
Ve bunun gayri ihtiyari sonucu söz yazıp dur
Sapıt ve yazdığın her sözünü çöp yapıp şut
Atıp bidona ağla biraz, gözyaşım dur

Bayağı bi’ zayıfladım yürümek artık zor bana
Etrafımda zorbalar, beyinciğimi kor basar
Ruhumu hiç yormasam yorar beni yo falan
Şarkı değil destan olur hayatımı sorsalar

Sıkıldım artık bu ghettoluktan Tanrım
Bu soru sana aslında sorulmaz ama
Neden, neden, neden, neden?
Neden, neden, neden, neden?

Engelim olunca her yolumda Tanrım
Özür dilerim ama tek sorum var sana
Neden, neden, neden, neden?
Neden, neden, neden, neden?

Sabah uyandığımda tek sorum neden ama
Akşama doğru falan hep sonuç keder
Rest olup hemen içim birden eks olur
Cebelleştiğim hayat çok zor bi’ tez moruk

Eben meben kalmaz, şu an yaşadığım his garip
Etrafım izmarit, sadece izmarit

Nereye gidersem ben gelir hep kuyruk gibi dert
Sonra dedim birden, delirmek buymuş
Affedin beni eğer gelirsem huysuz
Eğer şu anda bi’ şeyler dediysen duydum

Aaaah! Yeter! Neden başım böyle?
Şu aciz ruhum neden beden taşır köhne?
Bu dört duvar her şeyimi aldı benden
Aldı benden, aldı neden, aldı neden?

Sıkıldım artık bu ghettoluktan Tanrım
Bu soru sana aslında sorulmaz ama
Neden, neden, neden, neden?
Neden, neden, neden, neden?

Engelim olunca her yolumda Tanrım
Özür dilerim ama tek sorum var sana
Neden, neden, neden, neden?
Neden, neden, neden, neden?

Sıkıldım artık bu ghettoluktan Tanrım
Bu soru sana aslında sorulmaz ama
Neden, neden, neden, neden?
Neden, neden, neden, neden?

Engelim olunca her yolumda Tanrım
Özür dilerim ama tek sorum var sana
Neden, neden, neden, neden?
Neden, neden, neden, neden?