Текст FY – MOMENTO

Текст:

Σαν μέρες περνάνε τα χρόνια
Σαν χρόνια περνάνε οι μέρες
Ο χρόνος ψευδαίσθηση ο χορός παραίσθηση
Ουσίες τρέχουν στις φλέβες

Δεν κυνηγάω κανέναν με λόγια τους φέρνω όλους πιο κοντά. Πουλάω ότι θέλουν να βλέπουν οι ίδιοι και τα χω με όλους καλά. Στα ρχιδια μου για τον καθένα
Τους σνόμπαρω όλους κι αυτοί νοιάζονται για μένα
Τα άτομα που χω δίπλα μου ειναι μετρημένα
Δεν έχω συναισθήματα δεν νιώθω ενοχές
Δεν νιώθω κάτι ανθρώπινο — ειμ ανθρωποειδες
Δεν αυτοκτόνησα εχθές, ειμ’ ακόμα ζωντανός από λάθος επιλογές
Bridge: Προχωράω μεθυσμένος μες την πόλη γαμησετα
Νιώθω ότι ‘μαι ευτυχισμένος μα στο τέλος ειναι ψέμα
Δεν ξέρω Καν τι θα γίνει με μένα μα όταν πετύχω θα ξέρω πως έφτυσα αίμα

Προχωράω μεθυσμένος μες την πόλη γάμησέ τα
Νιώθω ότι ‘μαι ευτυχισμένος μα στο τέλος είναι ψέμα
Δεν ξέρω Καν τι θα γίνει με μένα μα όταν πεθάνω θα ξέρουν πως έφτυσα αίμα (x2)

Μισό κουμπάκι Xanax για να κοιμηθώ
Χάνω την γη κάτω απ τα πόδια μου —
Το μυαλό μου κυριεύει όλο το σώμα μου
Θέλω να φύγω γιατί έχω ξεχάσει να ζω
Δεν αντέχουν τα πνευμονία μου
Όλοι άγνωστοι γύρω απο το πτώμα μου —
Ξέρω θα με θάψουνε δεν με νοιάζει Καν θα ‘ναι ελαφρή το χώμα μου (x2)
Μισό κουμπάκι Xanax για να κοιμηθώ — θέλω να φύγω μια για πάντα θέλω να μάθω να ζω

Και ας με παρεξηγήσουν
Θα μάθουν ποιος έχει δίκαιο όταν τα μάτια ανοίξουν
Όλοι τους πνίγονται μες τον εγωισμό τους κραταν πισίνες για τον δίπλα κι όχι τον μπροστινό τους
Ψάχνω στην ζωή μου ηθικό δίδαγμα
Την ώρα που οι κοπέλες έχουνε σνομπ άτομα είδωλα
Όλες οι γκόμενες μπλα μπλα και καλά σέξυ

Μα όταν ψάχνεις την ουσία δεν έχουνε βγάλει λέξη
Δυο μάτια ένα βλέμμα ειν αρκετό
Να διαβάσω όλο το παρελθόν σου οποίο κι αν είναι αυτό. Προτιμώ να πιστεύω στην μουσική γιατί έστω ξέρω πως το κάνω από επιλογή
Στην Ελλάδα όλοι μίζεροι, ξενέρωτοι, κάθενας απ αυτούς για εκτέλεση είναι αιρετοί κι όσοι νομίζανε ότι είναι δυσεύρετοι πλέον για μένα δεν είναι Καν αξιοσέβαστοι
Παθήματα μαθήματα οδηγούν σε διηγήματα, μαθήματα της ζωής γνωστή γίνανε θύματα
Haters γίναν φίλοι όταν εξέθεσα τα χρήματα
Τα λόγια τον ανθρώπων μου ακούγονται σαν ποιήματα
Οι στίχοι μου δεν είναι η έννοια πρωτοτυπίας
Μα από ποιον ειν η ιστορία ειν η αξία μας ιστορίας …
Κι όσοι νομίζουν ουι μου χαλάνε την ζωή, το μυαλό μου αγγίζει όνειρα μιας ουτοπίας
Τα λόγια μου υποτάσσουν όπως στον στρατό η σφυρίχτρα
Όταν αγαπάω αγκαλιάζω σφιχτά
Αγκαλιάζω σφιχτά μόνο την νύχτα δεν παίζει να κοιμηθώ αν δεν πω σε αυτούς που αγαπάω καληνύχτα