Lyrics Ceza – Gece Gündüz Karışmaz

Text:

Bu çene gene düşmüş yere, susmaz
Tek pas, hipnoz beni bayıltmaz
Bloklar, kumpas beni şaşırtmaz
Gece gündüz karışmaz ve Ceza hiç uyumaz

Daha yazılması gerek bin bir türlü şey var
Bende bitmemiş ki ilham, ancak sizde kalmamış
Bir kitap kurdu değilim fakat iki kitap var okuduğum;
Birisi sağ gözüm, öteki sol gözümdür. Dinleyin ve biraz açıl hadi rakkase
Kimse bakmazsa bekle gelecekler kaliten klas
Senin için rakip yok
Senin için vakit çok
Benim için hakikat yürümek
Cemaat gözü pek olmalı
İtimat gözle görülecek bir yerde durmalı
Ve vakit gelince kapanacak her perde
Kış değil ama soğuk durur her çehre
Gül, hadi gül biraz, bak bugün de bitti
Bülbülü koyma kafese, bırak gitsin
Kül gibi oldu yanan dostluklar
Hey gidi be gene eridi şu koca dağlar
Arada bir bak lan, arada bir fark var
Aradakini anlamak sana kısmet olmaz
Sabahlara kadar düşün, işin yok
Bizi boka çeken ipi kes, gerisi gelir
Kitap çok ama çare yok
Işık var ama fayda yok gibi görünse bile gene de bir umut vardır elbette

Çok yürek inanır onu hiç görmesek de

Bu çene gene düşmüş yere, susmaz
Tek pas, hipnoz beni bayıltmaz
Bloklar, kumpas beni şaşırtmaz
Gece gündüz karışmaz ve Ceza hiç uyumaz

Kıl kurdu gibi görünmekte pek çok kahraman
Çok ordu gördüm fakat işi bitmiş tastamam
Bol buldun yağı kıçına sür hadi o zaman
Dosdoğru git, önünde bekler seni tarlalar
Hayatın tozpembe, bize de el ver
Benim elim yandı, dilimden öte boş ver
Kilitli kalmış insanlığa özgürlük ver
Savaşa bir son ver, şu gemine yön ver
Adam olup dön gel, ya da bize yol ver
Burası derin, basınç fazla ve serin
Sanki bir tarafım ateş, berim uçurum
Gerim kuduz köpek dolu, yerim dar ama gene benim
Döndükçe dilim ve ben oldukça sağ
Döndükçe bu dünya ben hep yazaca’m
Ya boş olur ya da dolu, hisset ve dinle fakat gene de hiç kimseye sormayacağım

Bu çene gene düşmüş yere, susmaz
Tek pas, hipnoz beni bayıltmaz
Bloklar, kumpas beni şaşırtmaz
Gece gündüz karışmaz ve Ceza hiç uyumaz

Kim ne yazdı ki bu güne kadar?
Kim ne anlatmış ki bugüne kadar?
Hep yalan, hep dolan, hep içten pazar
Anlayan anlar, anlamayan hep yazar
Tembelsen eğer aheste ve hayta
O zaman sen bir hem var, hem de yoksun
Kendini dolu sanan bir içi boşsun
İçi dış, dışı iç ol aç için okunsun
Kibir hiç para etmez
Hele ki beynin yoksa hiç çekilmez
Herkesin öteki dünyası var
Neden herkes bu dünyada hesaplaşır, bunu kimse bilmez
Sepeti dolu, bolunu olan görür yolun sonunu
Mesele para, ekili tarla, emeğin yoksa hadi toparlan
Topu yuvarla, beni hovarda sanma sakın duvarda yazılmayacak adın
Kumarda kayboldu kanın
Kitapta yazmasa da adın
Mezardaki taşına kazınacak o yarın
Bu mesele dosta ihanet edene çok kalın
Ben hiçim rap’im hariç, gecelere yaslandık
Her bir genç beni dinleyip feyz alsın
Herkes hiç kabul eden mum diksin, kaleye yarım kalpliler geri çekilsin