Lyrics Ceza – Onuncu Köy
Text:
Masalda «Kral çıplak!» diye bağıran bir çocuk var
Dokuz köyden kovulmuş, dokuz köyden kovulmuş
Masaldaki «Kral çıplak!» diye bağıran çocuk ben
Dokuz köyden kovuldum, dokuz köyden kovuldum
Masalda «Kral çıplak!» diye bağıran bir çocuk var
Dokuz köyden kovulmuş, dokuz köyden kovulmuş
Masaldaki «Kral çıplak!» diye bağıran çocuk ben
Dokuz köyden kovuldum, dokuz köyden kovuldum
Nedensiz öfkelerin kurbanısın, ben de tufanıyım
Üretilemeyen o cümlelerin yüksek okul divanı
Bazen deli bir divaneyim, bazen aşık virane
Bazen taştım bendimden, her gözde yoktur kinaye
Her haberde cinayet var, herkeste bir şikayet
Şayet terse döndü dünya, bil ki geldi kıyamet
Beden sandığın can değil, bence sade kıyafet
Gördüklerim gerçek değil, sadece bir işaret
İstişareler arar gözlerim, bulur nihayet
Gerçek sandığımız birçok şey de birer rivayet
Doğru söyleyeni tez kovarmış bin bir vilayet
Söyle, sence kaç kişinin içinde var inayet?
Hastalıklar bulaştı, herkese etti şirayet
Herkes etti şikayet ki herkeste yok dirayet
Tüm bunlara binaen hep yapılmakta siyaset
Her gün bir yerlerde daim işlenmekte cinayet
Masalda «Kral çıplak!» diye bağıran bir çocuk var
Dokuz köyden kovulmuş, dokuz köyden kovulmuş
Masaldaki «Kral çıplak!» diye bağıran çocuk ben
Dokuz köyden kovuldum, dokuz köyden kovuldum
Masalda «Kral çıplak!» diye bağıran bir çocuk var
Dokuz köyden kovulmuş, dokuz köyden kovulmuş
Dokuz köyden kovuldum, dokuz köyden kovuldum
Aydınlığı saklamak için bence bir tül zor yeter
Mutlak ilim gerek ben bir küpte sirke misali
Ben de herkes kadar bu dünyada bir misafirim
Çaktığım bir kazık, çakılmış bir çivim yok benim
Umut hiçbir zaman sönmememesi gereken bir mum
Utku herkesin hayali, önce amaç önemli
Dönme dolap misali çıkarsan yola yormuyo’
Her işten çıkar sağlamak hep de doğru olmuyo’
Diktafon kayıtta, hazır beklemekte mikrofon
Kağıt kalem önümde, beyinde var binbir düşünce
Beyimde keyif yerinde, belirlendikçe hedefler
Kağıt kalem de yetmiyor ben en derine inince
İşte durum böyle, ben bir geçiyim, şöyle patlatıyım
Sen bir sus, ben anlatayım
İnsanoğlunundur kusur işlediysek af ola fişlediler insanı
Hiç işin yoksa suçlusun, suça iten düzen neyse karşısında durulsun
Bir ok misali kuruldum, tam zamanında duruldum
Bir baktım tezgâh kurulmuş
Hak arayan dayak yer, sokakta yollar tutulmuş
Lütfen haklı olan kimse geçsin öne, konuşssun
Masalda «Kral çıplak!» diye bağıran bir çocuk var
Dokuz köyden kovulmuş, dokuz köyden kovulmuş
Masaldaki «Kral çıplak!» diye bağıran çocuk ben
Dokuz köyden kovuldum, dokuz köyden kovuldum
Masalda «Kral çıplak!» diye bağıran bir çocuk var
Dokuz köyden kovulmuş, dokuz köyden kovulmuş
Masaldaki «Kral çıplak!» diye bağıran çocuk ben
Dokuz köyden kovuldum, dokuz köyden kovuldum
Birçok yerde kahbelik ve de çok yerde sahtelik
Önemsiz şeyler yüzünden de çıkan birçok arbade
Düşmekteyiz ne hallere, binmişiz bir alemete
Gitmekteyiz kıyamete, bitmek bilmez cehalet
Selam veren insanlardır sokaklarda yoldaşım
Toprak kokar özüm benim, toprak ister herkesi
Hep toprak isteyenler arar sorar der ki «Ner’desin?»
İşinde doğru düzgün koşanlara zeval gelmesin
Emin ol bir kiremit, bir piramitten değerli
Teğet geçer mermiler zaten atlarımız eğerli
Mesajlardan ders almayanlar mecazdan hiç anlamaz
Şarjör boşaltmak kolay da deşarj etmek asıl olay
Tüm sorular sorulmuş, ben ok misali kuruldum
Hep dokuz köyden kovuldum, yalancı geyik vurulsun
Eksiklerim, hatalarım senin pisliğini kapatmaz
Bu kadar laf yedikten sonra köpekler bile havlamaz
Masalda «Kral çıplak!» diye bağıran bir çocuk var
Dokuz köyden kovulmuş, dokuz köyden kovulmuş
Masaldaki «Kral çıplak!» diye bağıran çocuk ben
Dokuz köyden kovuldum, dokuz köyden kovuldum
Masalda «Kral çıplak!» diye bağıran bir çocuk var
Dokuz köyden kovulmuş, dokuz köyden kovulmuş
Masaldaki «Kral çıplak!» diye bağıran çocuk ben
Dokuz köyden kovuldum, dokuz köyden kovuldum