Lyrics İstanbul Trip – Yaşamayanlar
Text:
Şam:
Yaşayamayanlar (ah) taşıyamayanlar omzunda yükü
Bu hayatta kalmayı başaramayanlar (biz,biz)
Kaçınılan anlar, alacakaranlık, güneş, dolunay bak
Kan emici sokaklar
Kaç, kaç buradan
Cenneti sana çok uzak bi’ yol
Hiç ulaşmıyor
Ghettolar huzura yürüdü caddeler tuzak
Uzak dur bu son
Basamak yaşamak ölüme
Kapital ruhuna nüksediyor (para)
Nefesi açlık kokan sokaklarda gökdelenler yükseliyor
Gidiyoruz bilinmeze biletimiz yok
Biliyorum sona doğru zaman akıyor
Bu cehennemde yaşamanın bi’ değeri yok
İnsan sanki boşa nefes alıp veriyor
Ruhuma hapis bu bedenim, ah
Ödedim geçmişin bedeli yok
Ben gecenin içinde bedevi
Girdiğim varoşlar çöl
Umut kenevir yov
Vov, vov, vov hayat ne yaşamayanlara sor
Vov, vov, vov geceler cehennem ama hep soğuk
Gittikçe içine hapsediyor
Sokaklar ruhunu katlediyor
Bu yaşamayanlar hiç adresi yok
Vov, vov, vov hayat ne yaşamayanlara sor
Vov, vov, vov geceler cehennem ama hep soğuk
Sokaklar ruhunu katlediyor
Bu yaşamayanlar hiç adresi yok
Heja:
Yaşayamayanlar, ah
Ya da kovulanlar gözü dönen onlar
Gece gezen onlar
Köşeyi dönen, kafayı bilen
Façayı yaran sabahı bulan
Kör saatler, her yerde korku var
Her yerde koyun
Her yerde sorgu var
Her yerde durun
Yokuş aşağı gider kimde bu sorun?
Bak kimde bu
somun?
Kimde bu konum?
Kapısı bacası yok
Dumanı zor gören çok
Sislerin içinde yol yine mi yok?
Niye mi yok?
Vur bak kanamıyo ellerim
Gözlerim görmezden gelir herkesi
Her deli her yeri vur emri gelir
Sus öyle değil, kimisi buralı değil
Şam:
Vov, vov, vov hayat ne yaşamayanlara sor
Vov, vov, vov geceler cehennem ama hep soğuk
Gittikçe içine hapsediyor
Sokaklar ruhunu katlediyor
Bu yaşamayanlar hiç adresi yok
Vov, vov, vov hayat ne yaşamayanlara sor
Vov, vov, vov geceler cehennem ama hep soğuk
Gittikçe içine hapsediyor
Sokaklar ruhunu katlediyor
Bu yaşamayanlar hiç adresi yok
