Текст Emir Can İğrek – Yangınlı Şiir

Eşkıyaların kibar olduğu zamandan
Adamların, kadınları
Müjganından öptüğü sokaklardan

Geçtim, büyüyorum ara, sıra yalanla

Başıma binbir bela gelir
Bu ruhumun yüzünden
Ben onun gönüllü işçisi

Bu devirde söylenir mi
Böyle yangınlı şiirler?
Ben o geçmişin misafiri
Ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah

Yüksek kaldırımda
Bir akşam tanır felaketim seni
Başında kasketin senin
İçinde kasvetim

Cadde-i kebir gibi
Yakarlar beni çaresiz
Bakarlar ardımdan çocuklar
Firari mahkum gibi

Yüksek kaldırımda
Bir akşam tanır felaketim seni
Başında kasketin senin
İçinde kasvetim

Cadde-i kebir gibi
Yakarlar beni çaresiz
Bakarlar ardımdan çocuklar
Firari mahkum gibi

Başıma binbir bela gelir

Bu devirde söylenir mi
Böyle yangınlı şiirler?
Ben o geçmişin misafiri
Ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah

Yüksek kaldırımda
Bir akşam tanır felaketim seni
Başında kasketin senin
İçinde kasvetim

Cadde-i kebir gibi
Yakarlar beni çaresiz
Bakarlar ardımdan çocuklar
Firari mahkum gibi

Yüksek kaldırımda
Bir akşam tanır felaketim seni
Başında kasketin senin
İçinde kasvetim

Cadde-i kebir gibi
Yakarlar beni çaresiz
Bakarlar ardımdan çocuklar
Firari mahkum gibi