Текст Rafet El Roman – Tükendiğince
Текст:
İçimde zehir zıkkım bir keder var
Hiç bilmediğim, farklı duygular
Dünya yıkılmış
Altındayım sanki
Sevdik, unuttuk
Sevinçten eser yok
Ağırıma gitti çekip gidişi
Çöktü içime ayrılık taş gibi
Bir anda bitti
Düşler, yeminler
Yalan mıydı ah sözler, öpüşler?
Takside gidiyorum, argın ve yorgun
Sindi her köşeme yalnızlık, yokluğun
Radyoda arabesk bir şarkı çalıyor
Seni, beni, aşkı
Sanki anlatıyor
Bir rüzgar esiyor
Yüzümden kalbime
Ben neredeyim ah sen nerelerde?
Boşluktayım her şey tükendiğince
Kalmadı inancım
İnsana, sevgiye
Sevinçten eser yok
Ağırıma gitti çekip gidişi
Çöktü içime ayrılık taş gibi
Bir anda bitti
Düşler, yeminler
Yalan mıydı ah sözler, öpüşler?
Takside gidiyorum, argın ve yorgun
Sindi her köşeme yalnızlık, yokluğun
Radyoda arabesk bir şarkı çalıyor
Seni, beni, aşkı
Sanki anlatıyor
Bir rüzgar esiyor
Yüzümden kalbime
Ben neredeyim ah sen nerelerde?
Boşluktayım her şey tükendiğince
Kalmadı inancım
İnsana, sevgiye
Ağırıma gitti çekip gidişi
Çöktü içime ayrılık taş gibi
Bir anda bitti
Düşler, yeminler
Yalan mıydı ah sözler, öpüşler?
Takside gidiyorum, argın ve yorgun
Sindi her köşeme yalnızlık, yokluğun
Radyoda arabesk bir şarkı çalıyor
Seni, beni, aşkı
Sanki anlatıyor
Bir rüzgar esiyor
Yüzümden kalbime
Ben neredeyim ah sen nerelerde?
Boşluktayım her şey tükendiğince
Kalmadı inancım
İnsana, sevgiye
Sanki anlatıyor
Bir rüzgar esiyor
Yüzümden kalbime
Ben neredeyim ah sen nerelerde?
Boşluktayım her şey tükendiğince
Kalmadı inancım
İnsana, sevgiye
Takside gidiyorum, argın ve yorgun
Sindi her köşeme yalnızlık, yokluğun
Radyoda arabesk bir şarkı çalıyor
Seni, beni, aşkı
Sanki anlatıyor
Bir rüzgar esiyor
Yüzümden kalbime
Ben neredeyim ah sen nerelerde?
Boşluktayım her şey tükendiğince
Kalmadı inancım
İnsana, sevgiye
