Текст Yener Çevik – Çocuk

İki eli cebinde gezen çocuk
Baba, anneyle tartışır, ağlayan çocuk
Bir tek bayramlarda, sevinen çocuk
Bununla sakın oynama, denilen çocuk

Yoksulluk işte, çocukken işte
İşportada, inşaatta, tekstilde işte
İlk aşık olduğu kıza verdi kalbi işte
Kırılmış kalbi sökmüş, kalpsiz kalmış işte

N’aptın be aga papatya almışsın
Her bir yaprağınada adını yazmışsın
Bi’ seviyor, bi sevmiyor, yapıp koparmışssın
Cano kafa yüksek, sen ağlamışssın

Gel hadi gidelim, güneş, doğucak
Birazdan burası insan, dolacak
Yalnızlığını zulala yoksa, boğulcak
Kızlara bebek erkeğe silah, oyuncak

Nedensiz yere, gül biraz çocuk
Kısa hayat zaman, gül biraz
Büyüyünce kalcak kürk miras
Yalanda olsa sen gel, gül biraz

Nedensiz yere, gül biraz çocuk
Kısa hayat zaman, gül biraz
Büyüyünce kalcak kürk miras
Yalanda olsa sen gel, gül biraz

Mahalle çocuklarının günübirlik deniz gezisi
Belediyenin havuzuna yasak olsada girişi
Buzlanmış kolayı dondurma diye yiyişi
Hem güvercini hemde kediyi besleyişi

Duvar yazılarını okuyuşu kitap diye şiir diye
Yaş günü hiç olmamış ki almamış hediye

Kaldırımda kalmış simsiyah izi
Onun hayatını anlatmamış ne film ne dizi
Tv üstü antenden çekiyor dört kanalmagazin
Cumartesisi yok sadece pazar günü izin

«Abla, abi» diyen çocuklarız
Elektrik direğine takıldı uçurtmamız
Saçlarımız kısacık veya 3 numuralı
Çocuklarımız yanık veya ağır yaralı

Nedensiz yere, gül biraz çocuk
Kısa hayat zaman, gül biraz
Büyüyünce kalcak kürk miras
Yalanda olsa sen gel, gül biraz

Nedensiz yere, gül biraz çocuk
Kısa hayat zaman, gül biraz
Büyüyünce kalcak kürk miras
Yalanda olsa sen gel, gül biraz

Nedensiz yere, gül biraz çocuk
Kısa hayat zaman, gül biraz
Büyüyünce kalcak kürk miras
Yalanda olsa sen gel, gül biraz

Nedensiz yere, gül biraz çocuk
Kısa hayat zaman, gül biraz
Büyüyünce kalcak kürk miras
Yalanda olsa sen gel, gül biraz