Текст Yüzyüzeyken Konuşuruz – Gece Beşten Sonra Evden Çıkan Kimse

Bugün balkondaki çamaşırlar kurumak bilmemiştir
Sabah giden sular akşama kadar geri gelmemiştir
İnan bana hiç kimse seni bir maaş kadar beklememiştir
Mutluluk bir rüyaysa henüz kimse onu görmemiştir

Kime sarılmak istesem kollarım yetmemiştir
Sabah beşten sonra evden çıkan kimse geri dönmemiştir
Abartmaya gerek yok, bu sefer yalnızca üzgünüm
Önümde onca yokuş varken ben yine sana düzlüğüm

Ne zaman umut eksem ertesi gün tütün biçerim
Sen istersen hiç gelme ben sardım kendim içerim
Çatal bıçak kullanarak medeniyete adım attım
Elektriği bulup, uyumak için ışığı kapattım

Kime sarılmak istesem kollarım yetmemiştir
Sabah beşten sonra evden çıkan kimse geri dönmemiştir
Abartmaya gerek yok, bu sefer yalnızca üzgünüm
Önümde onca yokuş varken ben yine sana düzlüğüm